Nie mogę być mamą. Jestem gorsza? Historia Marzeny Witczak i jej walki o macierzyństwo

Marzena Witczak, 35-letnia kobieta z małego miasteczka, czekała na swój "błogosławiony czas" około 12 lat. Dla wielu to może wydawać się krótki okres, ale dla niej i jej męża był to czas pełen walki, utraty nadziei i zwątpienia w sens czegokolwiek. Ogrom wylanych łez i poczucie gorszości towarzyszyły Marzenie w tej trudnej drodze. "Czułam się gorsza. Chciałam kochać i być kochaną. Często głaskałam się po brzuchu, nawet wtedy gdy nikogo w nim nie było" - wspomina Marzena. Jej historia jest przykładem, jak trudne i bolesne może być doświadczenie niepłodności i walka o macierzyństwo. Marzena i jej mąż próbowali różnych metod leczenia, w tym in vitro, ale bezskutecznie. Każda nieudana próba była dla nich ciosem, który pogłębiał poczucie gorszości i bezsilności. "Ludzie często nie rozumieją, jak bardzo boli brak dziecka. Myślą, że to tylko kwestia czasu, ale dla nas to była prawdziwa walka" - mówi Marzena. Jednak Marzena nie poddała się. Wraz z mężem postanowili otworzyć się na adopcję. "To była dla nas ogromna zmiana. Zrozumieliśmy, że nie musimy mieć własnych dzieci, aby być rodziną. Adopcja otworzyła przed nami nowe możliwości i nadzieję" - dzieli się Marzena. Po wielu miesiącach oczekiwania i przygotowań, Marzena i jej mąż zostali rodzicami adopcyjnymi. "To był najpiękniejszy dzień w naszym życiu. Nasze dziecko wypełniło pustkę, która przez lata nas prześladowała" - wspomina Marzena. Historia Marzeny Witczak jest przykładem, jak ważne jest wsparcie i zrozumienie dla par walczących z niepłodnością. Pokazuje również, że macierzyństwo może przyjść w różnych formach i że nie ma jednej "właściwej" drogi do bycia rodzicem. "Nie jesteśmy gorsze. Jesteśmy silne i wytrwałe. Każda z nas ma swoją historię, ale wszystkie pragniemy tego samego – miłości i szczęścia" - podsumowuje Marzena. Jej doświadczenie może być inspiracją i nadzieją dla wielu kobiet, które borykają się z podobnymi problemami.
Na podstawie: Źródła