Ks. Kishore Raju Bezzam: Misjonarz z Indii Dzieli się Doświadczeniami z Polskiego Pola

W rozmowie z Moniką Florek-Mostowską, ks. Kishore Raju Bezzam, pallotyński misjonarz z Indii, dzieli się swoimi doświadczeniami z pracy na polu w Polsce. Jego niezwykła historia pokazuje, jak różnorodne mogą być drogi powołania kapłańskiego i jak ważna jest otwartość na Boże wezwania. Misjonarz z Indii w Polskim Polu Ks. Kishore Raju Bezzam, pochodzący z Indii, przybył do Polski, aby pomagać w pracy duszpasterskiej i rolniczej. Jego zadania obejmowały nie tylko odprawianie mszy świętych i głoszenie kazań, ale również pracę na polu. To zajęcie, zupełnie niepasujące do tradycyjnego obrazu kapłaństwa, okazało się dla niego wyzwaniem i okazją do głębszego zrozumienia ludzkiej pracy i cierpienia. 14 Księży Przed Nim Odmówiło Jak zaznacza ks. Bezzam, aż 14 księży przed nim otrzymało propozycję zostania proboszczem w tej parafii, ale wszyscy odmówili. Jego decyzja o przyjęciu tego wyzwania była wyrazem otwartości na Boże wezwania i gotowości do służby w różnych formach. To pokazuje, jak ważne jest posłuszeństwo wobec własnego powołania i gotowość do podejmowania niekonwencjonalnych dróg. Znaczenie Pracy na Polu Praca na polu, którą podjął ks. Kishore Raju Bezzam, była dla niego okazją do zrozumienia trudu i poświęcenia ludzi pracujących fizycznie. To doświadczenie pomogło mu lepiej zrozumieć ich sytuację i potrzeby duchowe. Jego obecność na polu była również wyrazem solidarności z tymi, którzy codziennie zmagają się z ciężką pracą. Wspólnota i Posługa Ks. Bezzam podkreśla, że praca na polu była dla niego również okazją do budowania wspólnoty i posługi duszpasterskiej. Jego obecność wśród rolników i pracowników polowych była wyrazem troski o ich dobro duchowe i materialne. To doświadczenie pokazuje, jak ważna jest bliskość i obecność kapłana wśród wiernych, niezależnie od formy jego posługi. Podsumowanie Historia ks. Kishore Raju Bezzama, pallotyńskiego misjonarza z Indii, który podjął się pracy na polu w Polsce, jest przykładem otwartości na Boże wezwania i gotowości do służby w różnych formach. Jego doświadczenia pokazują, jak ważne jest posłuszeństwo wobec własnego powołania i jak wiele można zyskać, wychodząc poza utarte schematy kapłaństwa. To przypomnienie, że prawdziwa posługa duszpasterska wymaga otwartości, empatii i gotowości do służenia bliźnim w każdej sytuacji.
Na podstawie: Źródła