"Koronka za konających" - duchowe dziedzictwo św. Faustyny

"Koronka za konających" jest wyjątkowym dziełem duchowym, które powstało dzięki objawieniom otrzymanym przez św. Faustynę Kowalską. Ta modlitwa, zatwierdzona przez Kościół, stała się symbolem miłosierdzia Bożego i nadziei dla konających. Według objawień św. Faustyny, Jezus zwrócił się do niej z prośbą o modlitwę za konających, którzy w ostatniej chwili życia najbardziej potrzebują ufności w Boże miłosierdzie. "Módl się, ile możesz, za konających, wypraszaj im ufność w Moje miłosierdzie, bo oni najwięcej potrzebują ufności, a najmniej jej mają" - powiedział Jezus do św. Faustyny (Dz. 1777). "Koronka za konających" składa się z dziesięciu "Ojcze nasz", dziesięciu "Zdrowaś Maryjo" i jednego "Chwała Ojcu". Modlitwa ta jest odmawiana w intencji zbawienia dusz konających, aby w ostatniej chwili życia mogły zaufać Bożemu miłosierdziu i otrzymać łaskę wiecznego zbawienia. Duchowe córki św. Faustyny, siostry ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia, kontynuują jej misję, szerząc nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego i propagując "Koronkę za konających". Ta modlitwa stała się nie tylko symbolem miłosierdzia, ale także wyrazem solidarności i wsparcia dla tych, którzy w ostatnich chwilach życia potrzebują duchowego wsparcia. "Koronka za konających" jest także przypomnieniem o tym, że każdy z nas może mieć realny wpływ na losy innych ludzi poprzez modlitwę i ufność w Boże miłosierdzie. To wezwanie do głębszej wiary i miłości bliźniego, które może przynieść ulgę i nadzieję w najtrudniejszych chwilach życia. Dzieło św. Faustyny, kontynuowane przez jej duchowe córki, jest nie tylko modlitwą, ale także przypomnieniem o tym, że miłosierdzie Boże jest dostępne dla każdego, kto z ufnością się do Niego zwraca. "Koronka za konających" jest wyrazem wiary w to, że Bóg jest Panem życia i śmierci, a Jego miłosierdzie nie zna granic.
Na podstawie: Źródła