Kapelan więzienny: Pochylenie się nad więźniem i miłosierdzie Boże

Ks. Wojciech Prostak, kapelan więzienia w Rawiczu, podkreśla, że praca kapelana więziennego wymaga pochylenia się nad pojedynczym człowiekiem i uświadomienia mu, że Pan Bóg chce okazać swoje miłosierdzie bez żadnych granic. W rozmowie z Katolicką Agencją Informacyjną (KAI), ks. Prostak wyjaśnił, że kapelan więzienny ma za zadanie nie tylko sprawowanie posługi religijnej, ale także towarzyszenie więźniom w ich trudnej sytuacji życiowej. "Praca kapelana to pochylenie się nad pojedynczym człowiekiem i uświadomienie mu, że choćby wszyscy ludzie go potępili, to Pan Bóg chce mu okazać swoje miłosierdzie, które nie ma żadnych granic" - powiedział ks. Prostak. Kapelan więzienny musi być gotowy do słuchania i wspierania więźniów w ich duchowej i emocjonalnej podróży. To wymaga od niego empatii, cierpliwości i głębokiej wiary w miłosierdzie Boże. Ks. Prostak zaznaczył, że więźniowie często znajdują się w trudnej sytuacji życiowej, zmagając się z poczuciem winy, samotnością i brakiem nadziei. Jego zadaniem jest pomóc im odnaleźć sens życia i duchową siłę do zmiany. Praca kapelana więziennego wymaga również współpracy z personelem więziennym i innymi instytucjami, aby skutecznie wspierać proces resocjalizacji więźniów. To wspólny wysiłek, który ma na celu pomóc skazanym w powrocie do społeczeństwa jako lepsi i bardziej odpowiedzialni ludzie. Ks. Wojciech Prostak podkreślił, że kapelan więzienny musi być przykładem miłosierdzia i przebaczenia, aby przekazać więźniom nadzieję na zmianę i nowy początek. Jego praca jest nie tylko posługą religijną, ale także misją duchową i społeczną. W obliczu wyzwań, przed którymi stoi więziennictwo, praca kapelana więziennego jest niezwykle ważna. To pochylenie się nad pojedynczym człowiekiem i uświadomienie mu, że miłosierdzie Boże jest siłą, która może przemienić nawet najtrudniejsze życiowe sytuacje.
Na podstawie: Źródła