Pożegnanie Tadeusza Różewicza: Wrocław żegna wybitnego poetę

Wrocław pożegnał jednego ze swoich najwybitniejszych mieszkańców - Tadeusza Różewicza, który zmarł w czwartek w wieku 93 lat. Msza św. pogrzebowa w intencji zmarłego poety odbyła się w kaplicy cmentarza komunalnego na wrocławskim Kiełczowie. Liturgii przewodniczył biskup senior diecezji opolskiej abp Alfons Nossol, który w swojej homilii nawiązał do złożonej relacji Różewicza z wiarą i niewiarą. Tadeusz Różewicz, urodzony w Radomsku, ale związany z Wrocławiem od 1946 roku, był jednym z najważniejszych polskich poetów XX wieku. Jego twórczość, pełna głębi filozoficznej i emocjonalnej, dotykała fundamentalnych pytań o sens życia, śmierć i relację człowieka z Bogiem. Różewicz, choć nie zawsze otwarcie deklarujący się jako wierzący, pozostawił po sobie dzieła, które poruszały tematykę duchową i egzystencjalną. W swojej homilii abp Alfons Nossol podkreślił, że życie i twórczość Tadeusza Różewicza były wyrazem zmagania się z wiarą i niewiarą. Poeta, który w młodości doświadczył okrucieństw wojny, przez całe życie poszukiwał odpowiedzi na pytania o sens cierpienia, śmierci i nadziei. Jego dzieła, pełne ironii, refleksji i głębokiej wrażliwości, były świadectwem tych poszukiwań. Pożegnanie Tadeusza Różewicza w kaplicy cmentarnej na Kiełczowie zgromadziło licznych przyjaciół, rodzinę, przedstawicieli świata kultury i nauki oraz mieszkańców Wrocławia. Wrocławianie mieli okazję pożegnać poetę, który przez lata był ważną postacią w życiu kulturalnym miasta. Jego twórczość, pełna mądrości i piękna, pozostanie trwałym dziedzictwem w polskiej literaturze i kulturze. Tadeusz Różewicz, wybitny poeta, dramaturg i prozaik, pozostawił po sobie dorobek, który będzie inspirować kolejne pokolenia czytelników i twórców. Jego zmagania z wiarą i niewiarą, widoczne w jego dziełach, przypominają nam o głębi ludzkiego doświadczenia i poszukiwaniu sensu życia. Wrocław, miasto, które przez lata było domem Różewicza, żegna go z szacunkiem i wdzięcznością za jego wkład w polską kulturę.
Na podstawie: Źródła